De Kijkwijzer komt te laat voor Herman Selleslags

In ‘Alleen Elvis blijft bestaan’ op Canvas vertelde fotograaf Herman Selleslags dat hij in de jaren ’40 als kind door z’n pa meegenomen werd naar de Disney-film Fantasia (1940). Een meesterwerk van animatie, op maat van een klassieke soundtrack. Vader Selleslags zag er vast de ideale introductie tot de klassieke muziek in, maar dat was zonder de suspense en zelfs horror gerekend die Disney erin geschreven had.

Na een tijdje moest de huilende Herman uit de zaal geëvacueerd worden. Zoveel jaren later probeerde volwassen Herman hetzelfde met zijn zoon, die al evenzeer overstuur geraakte, en ook toen haalde de familie het einde van de film niet. Nu Herman kleinkinderen heeft, laat hij Fantasia aan hen voorbijgaan.

Ik moest aan die anekdote denken nu de Vlaamse, Duitstalige en Franstalige ministers van cultuur een overeenkomst hebben gesloten om een nieuw beoordelingssysteem voor films te adopteren in ons land.

De gemeenschappen nemen Kijkwijzer over, een systeem dat al langer in Nederland gehanteerd wordt, blijkbaar tot ieders tevredenheid. Daarbij wordt genuanceerd gekeken naar de vier klassieke pijlers waarop zo’n beoordeling gebaseerd is: seks, drug, geweld en taalgebruik (plus discriminatie en angst). Aan de hand daarvan worden leeftijdscategorieën bepaald, die ouders moeten helpen een keuze te maken.

Meer verantwoordelijkheid bij de ouders dus, en dat is volgens mij goed. Als ouder weet je beter dan wie ook waar je kinderen in hun ontwikkeling staan, waar ze al dan niet klaar voor zijn. Kinderen kunnen veel aan als je met hen praat.

Laat die Kijkwijzer dus maar komen, en wat mij betreft mag het systeem niet alleen voor film, maar ook voor andere media gehanteerd worden (bv televisie en games).